Verhalend Werk

Meneer Kok

Meneer Kok, oud chemicus dik in de 90, had jarenlang 2 huizen.
Een bungalow in de bossen en een huis in Amsterdam boven mijn ouders.
Hij kwam ongeveer een keer in de week om zijn post op te halen, koffie te drinken bij mijn ouders en te bridgen in Amsterdam. De tijd leek te zijn stil gestaan in zijn huis als ik er wel eens mocht kijken. Alles was zorgvuldig bewaard & gearchiveerd. Hij was en is een groot fan van mijn sieraden en kocht regelmatig een halssieraad bij mij voor verschillende vrouwen.
Begin 2019 is er mede door familie besloten dat meneer Kok vanwege zijn hoge leeftijd en gezondheid zijn huis in Amsterdam zou opgeven. Dat is me nogal wat, als je bedenkt dat hij nooit iets weggooide. Ik mocht schatgraven in zijn huis en wat ik mooi vond meenemen.
Ik vond prachtige sigarenbandjes uit de jaren 50, keurig gesorteerd per categorie en nummer.
Te zonde om al dat moois in een envelop te bewaren, ben ik begonnen met het ontwerpen van oorbellen.

Blonde Koe

Ik rij naar Den Haag.
Schiphol ligt achter mij.
Naast mij komt een veewagen rijden.
Ik kijk naar rechts, recht in de ogen ……van een prachtige blonde koe, met wimpers die elke vrouw zou wensen.
We kijken elkaar enkele seconden diep in de ogen.
We weten het allebei, je bent niet onderweg naar een groene wei, dit is je laatste rit...
Ik kan mijn tranen niet bedwingen, wat kan ik voor jou doen midden op de snelweg.
Scenario’s racen door mijn hoofd terwijl je langzaam uit mijn zicht verdwijnt.
Mijn tranen zijn opgedroogd maar jouw gezicht laat mij niet los.

Lieve blonde koe ik wens je toe:
“Een groen weiland met wilde bloemen, waarin je elke dag vrolijk rond kan huppelen totdat je zo oud bent dat je zelf de wereld verlaat”.